खबरदारी पत्र

_राजकुमार "पुत्ला"

सुरुंग खन्न

आछाम भासिएका

आइतरामहरु फर्किए /फ़र्किएनन ?

केरुंग पुगेका चौरी गोठालाहरू

उधो झरेन की उभो पुगेन ?

युद्दले लखेटेको

गुच्चा , कबड्डी र डन्डी बियो खेल्ने मेरा दौतरी

गाऊ फिरे की फिरेनन ?

शक्ति खोरका बन्दुके सहपाठीहरु

राईफल पुछदै छन की हथ्यौडा चलाउदै ?

राहदानी बनाउन राजधानी छिरेको माँइलो

अझै लाइनमा बस्दै होला की ,

गाऊ फर्क्यो कुन्नी ?

साउदी, ओमान, कतार , लेबनानको

कित्ता कार्डमा ब्यस्त

त्यो धने दलालले

अहिले सम्म कस-कस्का टाउकालाई प्लटिंग गरि

लीलाम गरिसक्यो होला ?

मलाई झण्डा बोकाउने त्यो

नाथे समानुपातीक नेता

गाऊ फर्क्यो कि ,सम्मेलन केंद्र या

रत्नपार्कतीर कतै

त्रिशूलीको कान्छी

बदाम छोडाउदै होला ?

उफ यति धेरै ,अन्नुतरित प्रश्नहरु

आधींसरी मनभरी

मडारीदा पनि किन _किन ,

अर्धांगिनीलाई पत्र लेख्ने

जाँगर सम्म छैन यो मनमा

बरु एकतमास

देशको खबरले अत्तालिएर

यो सरकार संग

निहूँ खोज्न मन लाग्यो ,

हाका-हाक्की सोध्न मन लाग्यो

कहाँ रोकियो मेरो देशको समय ?

शिंहदरबार ...,बालूवाटर ..., शितलनिवास ....या सम्मेलन केन्द्रमा ...?

र लेख्न मन लाग्यो

बिर्सेर घर परिवारलाई नै

बालुवाको देशबाट

बालुवाटारलाई एउटा खबरदारी पत्र

सतीले सरापेको देश भन्दै

हामीलाई धरहराको बुई चढाएर

भिमसेनको महिमा गाऊदै ,

हिजो राजालाई गाली गर्ने

भुई किराहरु

आज सीलो खोज्दै छन

दोष थूपार्ने नयाँ थलो

यति खेर ,

संघियताका पण्डितहरु

तन्नेर- तन्नेरीहरु सिनित्त निख्रेको मौका छोपेर

बर्थ-डे केक झै टुक्रा टुक्रा पार्न खोज्दै छ _देश

त्यसैले त, अनागरिक भै पराई भूमिमा

बर्षौ देखि पसिना संग बिनिमय गरेको पैसा

र रगत संग साटेको बिप्रेषण रुपैयाको

एकमुष्ट हिसाब किताब खोज्न

लेखिरहेछु

बालुवाको देशबाट

बिर्सेर घर परिवार

शिंहदरबारका लिलामी जन्तुहरुलाई

अन्तिम खबरदारी पत्र